بهای تمام شده موجودی

در این مورد توسط هر دو طرف پذیرفته شد که GAAP انگلستان شامل استهلاک به عنوان هزینه سربار در ارزش گذاری سهام می شود. بنابراین، با اعمال شیوه حسابداری مناسب، سهام با رقمی بهای تمام شده که شامل عنصری است که از استهلاک به دست می‌آید، ارزش‌گذاری می‌شد و این هزینه‌ای بود که در حساب‌های مالی منتقل می‌شد.

رسیدگی تراکنش های بانکی

بخشی از هزینه استهلاک به‌عنوان بهای تمام شده موجودی در سال مخارج کسر نشده بود و بنابراین تا زمانی که سهام فروخته شد و کسر انجام نشد نیازی به افزودن مجدد نداشت. با این حال، به نظر می رسید که کل رقم استهلاک باید بلافاصله به HMRC اضافه می شد. به نظر آنها، بخش منتقل شده به عنوان درآمد زمانی که در هزینه سهام گنجانده شده بود، ویژگی دیگری به خود گرفت.85 نظر قاضی دادگاه عالی در بریتانیا و اکثریت دادگاه جلسه در اسکاتلند این بود که منع قانونی در مورد کسر عمل حسابداری را تحت تأثیر قرار می دهد. همانطور که لایتمن جی بیان می‌کند: «انتظار نمی‌رود که پارلمان قصد داشته باشد (به استثنای مواردی که صراحتاً ارائه شده است) هر مبلغی که در رابطه با استهلاک کسر می‌شود، صرفاً به این دلیل که به‌عنوان یک آیتم هزینه در شکل نشان‌داده‌شده برای سهام منعکس شده است، از اضافه شدن مجدد خودداری کند. " 86 از نظر لایتمن جی، این یک مسئله مربوط به ساخت قانونی بود و بنابراین یکی از مسائل حقوقی بود و نه حسابداری، همانطور که تبدیل هزینه استهلاک به هزینه درآمد بود، مسائل سرمایه و درآمد به وضوح برای دادگاه ها یک سؤال است، 87 اما حسابداران 88 و در نهایت به مجلس اعیان، تصمیم گیری در مورد اینکه چه چیزی واقعاً کسر شده است یک سؤال از اصل حسابداری بود. مبلغی که به آنها منتقل شده بود کسر نشده بود و بنابراین نمی توان آن را دوباره اضافه کرد. وکیل مدافع HMRC در پرونده مریخ استدلال کرد که در نظر گرفتن قانون کمک هزینه سرمایه مرتبط است. کمک هزینه سرمایه بدون هیچ گونه کاهشی برای استهلاک حمل شده به سهام داده شد و بنابراین اضافه کردن باید برای کل باشد.